 |
| P. Kasda, Small Arctos detail installation in neighborhood Athens 97 |
 |
| P. Kasda, Casa/ Retea, Home/Network, Transilvania 1-2, Sibiu, Romania 1995 |
The above neighborhood project was based on my previous article P. Kasda, Casa/ Retea, Home/Network, Transilvania 1-2, Sibiu, Romania 1995 in which i had described the expansion of my intimate space through my synchronization with the ancient Greek odonymic topology in which my house is embedded; Ploutonos, Artemidos, Aphrodite.., ancient vibrant sacred names unleashing in the present the repressed imagery of my deep
unconscious, which, I was now recognizing embodied in
the vigilant topology of Greece, an ontological riddle that is
incessantly defying our mortality under our feet.
This article inspired the great poet Mircae Ivanescu who after translating it from French to Romanian wrote a nine pages poem-elegy entitled
“Hypothetical voyage to Polyxenia in an immobile train”, XVIIth Poetry Festival of Sibiu 18-22/10-1995. (copyright: Reseau Europeen de Poesie, Poly Kasda)
“elle ecrit que sa
maison ouvre sa face vers la mer
“Hypothetical voyage to Polyxenia in an immobile train”, XVIIth Poetry Festival of Sibiu 18-22/10-1995. (copyright: Reseau Europeen de Poesie, Poly Kasda)
 | |||
| the 9 pages long elegy by Μircae Ivanescu, 95 (copyright: Reseau Europeen de Poesie, Poly Kasda) | γ |
-tout
pres des lieux d'ou partaient
les
processions des torches pour eleusis-
donc,
le soir,
quelquefois, elle renversait tout d'un coup,
le
temps, ...
....
et
la, elle etait le temoin de cette marche vers-vers quoi? - et nous
sommes ici, a lire ce qu'elle ecrit - et
elle
est ailleurs -”et le silence est terrible”-
....
Il
existe certaines verites, si proches de notre pensee
qu'il
suffit que l'on ouvre ses yeux pour les voir-?
Et
sinon-ce serait seulement une plage et les pas
se
perdant dans le sable“.
(a
suivre)
Mircae Ivanescu,
Mihae Eminescu awarded poet.
Mihae Eminescu awarded poet.
{ from his nine pages long unedited elegy
“Hypothetical
voyage to Polyxenia in an immobile train”,
XVIIth Poetry Festival of Sibiu 18-22/10-1995, Romania, inspired by
her article P. Kasda, Casa/ Retea, Home/Network, Transilvania 1-2, Sibiu, Romania 1995}.
Γράφει
ότι το σπίτι της ανοίγει προς τη θάλασσα
-πολύ
κοντά στα μέρη απ'όπου έφευγαν
οι
πομπές των δαυλών για την Ελευσίνα-
έτσι,το
βράδυ, που και που, αναποδογύριζε με
μιας,
τον
χρόνο, και, καθισμένη στο ανοιχτό παράθυρό
της κοίταζε
τους
νέους που πήγαιναν...
και
γνωρίζοντας
εκείνη,
όπως και αυτοί, που έφευγαν
προς
την ελευσινιακή νύχτα, ότι αυτό ήταν
το σημείο
της
αιώνιας επιστροφής, ότι αυτό θα άρχιζε,
και δεν θα τελείωνε-
και
ήταν από πάντα, εδώ-έβλεπε
αυτό
που εμείς σ'αυτόν τον αναποδογυρισμένο
ξανά χρόνο-όμως αυτήν τη φορά
αντίστροφα,-δεν
μπορούμε παρά να φανταζόμαστε, με τα
μάτια κλειστά,
και
ανυπόμονοι, ανήμποροι να θέλουμε να
ακολουθήσουμε τα όνειρά μας....
και
εδώ, ήταν μάρτυρας αυτής της πομπής προς
-προς τι?- και είμαστε εδώ διαβάζοντας
αυτά που γράφει-
και
είναι
αλλού- “και η σιωπή είναι τρομερή-
et satan
nous vanne dans son cible” - ακούμε τα λόγια της...
....
κι
εμείς, είμαστε εδώ,
πιστεύοντας
πως αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια μας για
να την δούμε,
και μη
κάνοντας αυτήν την κίνηση, τι να σημαίνει
αυτό?
Είναι
πραγματικά εδώ? Η πομπή θα φύγει
πραγματικά?
Και θα
μπορούσαμε να - την δούμε-εκείνη τα μάτια
ανοιχτά προς αυτήν την πλουραλιστική
υπόθεση?
Υπάρχουν
ορισμένες αλήθειες, τόσο κοντινές στην
σκέψη μας
που
φτάνει να ανοίξεις τα μάτια για να τις δεις-?
Και
αλλιώς-θα ήταν μονάχα μια παραλία και
βήματα
που
χάνονται στην άμμο.
Mircae
Ivanescu 1995
υποθετικό
ταξίδι προς τη Πολυξένη
σε
ένα ακίνητο τραίνο
(μικρό
απόσπασμα)
  |
(copyright: Reseau Europeen de Poesie, Poly Kasda)
