MIORITA, MELUSINΕ και η Σφίγγα των Θηβών: Tinkering με τα στοιχεία de differentes cultures

Miorita, Melusina and the Sphinx of Thebes, Polyxene Kasda-Constantin Angelou project on landscape/folktale exchange and digital -symbiotic "deterritorialization"  will be presented in the Lab for Digital Arts and Cinema in Thebes on the 19th of October.

This project was selected by Arscenic France for the European Capitals of Europe Sibiu and Luxemburg 2007. An updated version will be proposed along with the formulation of The Sphinx Project 2014-   

 

".In 2007, the jumellage of Luxemburg and Sibiu Romania as Cultural Capitals of Europe, gave us the opportunity to process, for a transeuropean contest, the concept of inner/ outer landscape and the dangerous instability of culturally uninformed Europe which doesn't take into consideration the affective topology of each country that molds the perception of time, space and anthropos of its people.

We thought that in order to soothe the crash between the two civilizations, an exchange should be based on the affective topology of each place/ its natural landscape/ its language. 

Transylvanian poet and philosopher Lucian Blaga argued that the ballads of Miorita with their alternations of accented and unaccented syllables laid out the Romanian landscape.

The Mioritic space was established as the unconscious space shared by a culture that is shaped by its natural landscape...

In our project Miorita the ewe in the Romanian ballad and Melusina the mermaid of Luxembourg meet, interchanging their pastoral and gothic elements, via cyberspace, creating an unstable hybrid with the head of an ewe and the body of a fish

This uncertain creature seeks refuge in She-who-binds, the well- established hybrid Sphinx of Boetia which protects the city of Thebes, ancestral landscape which has clumsily cemented its mythical past; our own entelechy and present. 

"What is that which has one voice becomes four-footed, two- footed and three- footed?"

.To the riddle of the Sphinx, Oedipus answered: Anthropos {the human being}, destroying by co-resonance, the all powerful Hybrid with this word.

 Yet the human being remains an unsolved mystery which renews itself continuously, eliciting more and more questions, age after age and while attemting to solve it, each nation supercedes itself, developing its specific culture within its civilization, shaped by its specific Mioritic space.

Nowadays, all the nations of the world, as if swallowed by the mouth of Zeus {Dias}, migrate and crash in cyberspace {Diadiktion in Greek means net of Zeus/ internet}, peeling off their skin, reaching out for their common core

."What is Anthropos?..." 

 Poly Kasda, extract from When the word swallowed me, unedited biopic essay on the make.

Η Μιορίτα, η Μελουσίνα και η Σφίγγα των Θηβών, η πρόταση Κασδά - Αγγέλου ανταλλαγής τοπίου/μύθου και συμβιωτικής/ψηφιακής 'αποεδαφοποίησης' που είχε επιλεχθεί από την Γαλλική εταιρεία Αρσενίκ  για τις Πολιτιστικές Πρωτεύουσες της Ευρώπης 2007, θα παρουσιαστεί προσαρμοσμένη στα πλαίσια της νέας πρότασης  Σφίγγα 2014.

"...Ο Τρανσιλβανός ποιητής και φιλόσοφος Lucian Blaga υποστήριζε ότι οι μπαλάντες της Μιορίτας, με τις εναλλαγές τονισμένων/ μη τονισμένων συλλαβών, αντανακλούν την γεωμορφολογία του ρουμάνικου τοπίου που διαμορφώνει τον ρουμάνικο χαρακτήρα

Ο Μιοριτικός Χώρος καθιερώθηκε ως ο ασυνείδητος χώρος που μοιράζεται μια κουλτούρα και που είναι διαμορφωμένος από την τοπολογία του, την αντήχηση της μνήμης του, της γλώσσας του.

Αυτός ο χώρος ήταν η βάση της τηλεπικοινωνιακής πρότασης που καταθέσαμε με τον Κωνσταντίνο Αγγέλου και την ομάδα Αρτούθ, στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό για τις πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης το 2007, μια πρόταση που εξερευνά, μεταξύ άλλων και την deterrialization επίδραση του ηλεκτρονικού τοπίου πάνω στην σύγχρονη αντίληψη του χώρου.

Το σκεπτικό ήταν ότι για να εξομαλυνθεί η σύγκρουση και να διευκολυνθεί η επικοινωνία των δυο πολιτισμών που ήθελαν να διδυμοποιηθούν πολιτιστικά, μια ανταλλαγή θα έπρεπε να ξεκινήσει στο βαθύτερο, μυθικό επίπεδο της κάθε πόλης/ χώρας, που καθρεφτίζει το φυσικό της περιβάλλον και την γλώσσα της.

Η διδυμοποίηση των δυο πόλεων σημαίνει αλληλοπεριχώρηση ποιμενικού/ γοτθικού τοπίου.

Στην πρότασή μας οι δυο θρύλοι αλληλεπιδρούν, ομοπολώντας τον φυσικό και τον κυβερνοχώρο, δημιουργώντας ένα ασταθές πολιτισμικό υβρίδιο με κεφάλι αρνιού και σώμα ψαριού. Αυτό το αβέβαιο συμπαθητικό υβρίδιο καταφεύγει στο καθιερωμένο υπέρ-υβρίδιο, την Σφίγγα της Βοιωτίας, αυτήν που συσφίγγει τις αντινομίες, σε ένα αβυσσαλέο, διαχρονικό, ερωτηματικό.

“Τι εστιν ο μίαν έχον φωνήν τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται? “

Στο Αίνιγμα της Σφίγγας, ο Οιδίποδας, απόγονος του βασιλιά Λάιου, απάντησε:

«Άνθρωπον λέγεις» και ακαριαία εξουδετέρωσε την Σφίγγα.

Ο Άνθρωπος παραμένει ένα μυστήριο που καινουργείται διαρκώς και προσπαθώντας να το λύσει, υπερβαίνει τα όριά του, φτιάχνει πολιτισμούς.

"Τι είναι ο Άνθρωπος?"

Αυτό το επαναπροσδιοριστικό ερώτημα θέταμε τηλεπικοινωνιακά στους λαούς της Ευρώπης, επιστρέφοντας στη Σφίγγα την απάντηση στο αίνιγμά της, εντατικοποιώντας το με την ηχώ". Π. Κασδά, ¨'Οταν με κατάπιε μια λέξη, ανέκδοτο βιοδοκίμιο